Łączna liczba wyświetleń

środa, 17 lipca 2013

"You make me wanna say: I do"

                                                                         
                                                                             ***
Rydel w końcu odnalazła budynek MiamiMail Post Office. Podeszła do najbliższego okienka. Za szybą siedziała korpulentna kobieta i z wyrazem błogości na twarzy zajadała się czekoladowymi pralinkami z przyozdobionego kokardą pudełeczka.
- Eee…przepraszam? – zaczęła niepewnie blondyna. Pracowniczka poczty jakby ocknęła się z pięknego snu, szybko otarła usta i  posłała jej niezbyt przyjazne spojrzenie– Nazywam się Rydel Lynch, przyszłam po przesyłkę.
Twarz kobiety natychmiast się rozpogodziła.
- No nareszcie! – westchnęła z ulgą – Nawet nie wiesz, jak się cieszę.
Nastolatka bynajmniej nie spodziewała się takiej reakcji. Adresatka przychodzi na pocztę, by odebrać paczkę świąteczną. Co w tym takiego wspaniałego?
- To…Gdzie mam podpisać? – spytała, patrząc podejrzliwie na kobietę.
- Ah nie, nie trzeba nic podpisywać. Właściwie to już miałam wzywać ochronę, bo kto by to widział takie dziwactwa wyprawiać na Święta. Ale on się uparł, powiedział, że to piekielnie ważne itd., itp…
- Zaraz, o czym pani mówi?
- O kim, moje dziecko. No, o tym chłopaku, siedzi na korytarzu w prawo – wskazała kierunek grubym palcem.
Rydel zrobiła parę kroków i wysunęła głowę tak, by widzieć korytarz. Rzeczywiście, na parapecie, ze słuchawkami na uszach, siedział nastolatek. Miał zamknięte oczy i rytmicznie stukał palcami o szybę. Blondyna zmrużyła oczy i przyjrzała się mu nieco dokładniej… „Jezu, to przecież Ellington!!” – pomyślała z przerażeniem i błyskawicznie wróciła do otyłej pracowniczki poczty.    
- No co znowu? – jęknęła, z żalem odkładając pudełko pralinek na biurko.
- Czegoś tu nie rozumiem. Proszę mi wyjaśnić, jakim cudem on się tu znalazł?
- Nie wiem – wzruszyła ramionami kobieta – Ale podobno siedzi tu od otwarcia poczty, czyli od  6 rano. I cały czas bredzi coś o jakimś przeznaczeniu.
- Przeznaczeniu? – zdziwiła się Rydel.
- Uparł się, że mam wysłać kartkę do odbioru paczki na twój adres. To w sumie niedorzeczne i niedozwolone, ale tak bardzo prosił…
- To pudełko czekoladek jest pewnie od niego? – spytała niewinnie Delly.
- Nie twój interes – obraziła się pracowniczka – Idź wreszcie do tego swojego Romea, bo nie zniosę go ani chwili dłużej.
Rydel parsknęła śmiechem i skierowała się do miejsca, gdzie siedział Ellington. Powoli zbliżyła się do niego i ściągnęła mu z uszu słuchawki.
- Ej! Tak nie można! – ryknął, otwierając oczy. Kiedy ujrzał blondynę, o mały włos nie spadł z parapetu – O mój Boże, Rydel!!
- No cześć, co u ciebie słychać? – spytała jak gdyby nigdy nic. W jej głosie można było wyczuć napięcie.
Chłopak milczał, wpatrując się w swoje buty.
- I co, jesteś z siebie zadowolony?
- Tak. Uważam, że było warto. W końcu przyszłaś.
- Ale po co to wszystko?
- Po to, żeby udowodnić ci, że to naprawdę może się udać.
- Ell, przecież to nie ma…
- Cicho bądź! – krzyknął chłopak i zakrył dłonią jej usta. Jego oczy płonęły. Poczuł, że wstępuje w niego jakaś siła, której nie umie przezwyciężyć.  – Teraz mówię ja i radzę ci, lepiej mnie wysłuchaj. Nie można twierdzić, że coś nie wyjdzie, jeśli się nawet tego nie spróbowało. Powiedziałaś mi, żebym zapomniał o tym, co zdarzyło się w kinie. Próbowałem, ale, cholera jasna, nie umiałem, rozumiesz?  Nie umiałem zapomnieć! Bo przecież dobrze wiem, że wtedy czułaś do mnie to samo, co ja nadal czuję do ciebie. Dlatego też nie mogłem pojąć, czemu nie chciałaś dać nam szansy. Ale teraz już wszystko jest jasne. Ty się po prostu boisz! Boisz się spróbować! Dlaczego, Rydel, dlaczego? Przecież nie masz nic do stracenia!
- Zaadresowałeś fałszywą paczkę po to, żeby się ze mną spotkać i powiedzieć mi to wszystko? – Blondyna próbowała zmienić temat. Mowa Ratliffa zrobiła na niej wielkie wrażenie, ale wolała jeszcze nie odpowiadać na jego pytanie.
- Nie paczka, tylko prezent. Nie jest fałszywy, to mogę ci obiecać.
- A gdzie on jest?
- Stoi przed tobą – wzruszył ramionami chłopak.
Rydel popatrzyła na niego jak na wariata.
- Chcesz powiedzieć, że ty jesteś moim prezentem?!  - zawołała. Ni stąd ni zowąd w jej głowie pojawił się obrazek Ellingtona z ogromną wstążką przyczepioną do pleców, wyskakującego jak królik z ogromnego, kartonowego pudła i krzyczącego „NIESPODZIANKAAA!”. Wizja była tak realistyczna, że dziewczyna zaczęło chichotać.
- Z czego się śmiejesz? – burknął brunet.
Delly odrzekła, z trudem łapiąc oddech:
- Zzz tego… jak wyglądałbyś… siedząc w…w… wielkim pudle z kokardą!
Ell uniósł brwi i sam zaczął się śmiać.
- A jeszcze lepiej bym wyglądał, jakbym wyskoczył z wielkiego tortu jako striptizer – dodał.
Rechotali jeszcze przez dobrych parę minut. Kiedy już się uspokoili, Rydel wyznała ze szczerością:
- Jeszcze nikt nigdy nie zrobił dla mnie czegoś tak pięknego. Dziękuję.
Uśmiechnęła się i przytuliła Ellingtona.
- Nie ma sprawy, jestem specjalistą od kosmicznych pomysłów – wyszczerzył się chłopak - 
    - To jak? Potrafisz odpowiedzieć na moje pytanie?
Rydel dobrze wiedziała, o co mu chodziło.
- Tak. Teraz już wiem, że warto spróbować – rzekła i objęła go jeszcze mocniej.
- Kurcze, ja to umiem przekonywać ludzi -  zaśmiał się brunet – Nawet nie wiesz, jak się cieszę, że z udawanej pary staliśmy się prawdziwymi zakochańcami, Delly.
- Mam tak samo. Ale jedna prośba. Nie mów na mnie Delly. Nie za dobrze mi się to kojarzy.
Ratliff pokiwał ze zrozumieniem głową.
- Dobrze. To od dziś będziesz moim Dellfinkiem, zgoda?
Blondynka zaśmiała się i w odpowiedzi cmoknęła go w policzek.  
Ellington był w tym momencie najszczęśliwszą osobą na ziemi.

                                                                                ***

                                        Następny rozdział za tydzień. A to piosenka z tytułu:



Do zobaczenia :)
~`BabyBlue

9 komentarzy:

  1. Świetny , tylko ja nie wytrzymam tygodnia :( , joke :D , może wytrzymam :) <3
    http://ross-laura-story-of-love.blogspot.com - Zapraszam :))

    OdpowiedzUsuń
  2. Świetny!
    Super, że stworzyłaś z Ellingtona i Rydel parę. To takie słodkie :)
    Nie mogę się doczekać kolejnego :*

    OdpowiedzUsuń
  3. Awww, to takie słodkie, czekam na następny, zapraszam do mnie: http://herecomesforevergirl.blogspot.com ;) kocham twojego bloga ♥

    OdpowiedzUsuń
  4. Uhuhuhu *__* Zajebisty! czekam na kolejny ;*

    OdpowiedzUsuń
  5. WRESZCIE!! No nie mogłam wyczymać... taka dłuuugaśna przerwa, ale wreszcie jest! Koffam Cię za to, że zrobiłaś z nich parę :*

    OdpowiedzUsuń
  6. Suuper rozdział tylko o Rydel i Ratliffie ;)

    OdpowiedzUsuń
  7. Świetny rozdział :) Buziaki xx

    Zapraszam : http://auslly4eva.blogspot.com/ ♥

    OdpowiedzUsuń