"The new girl in town"

***

- Eee… cześć? – odezwał się po chwili wahania.

Stojąca naprzeciwko dziewczyna uśmiechnęła się, ukazując szereg ładnych, białych ząbków. Miała rude, lekko pofalowane włosy i duże, niebieskie oczy. Od razu zrobiła na chłopcu spore wrażenie.

- Cześć, jestem Gemma. Ale mów mi Gem, będzie krócej – wyciągnęła rękę w stronę Rossa.

- Ee.. Miło cię poznać, Gem.. –  blondyn odwzajemnił uścisk – Ja jestem Ross… Co cię do nas sprowadza?

Dziewczyna już miała zamiar odpowiedzieć, ale w tym momencie oboje usłyszeli donośne „kto przyszedł kochanieeeeee?”  z wnętrza domu.

Ross ze zmieszaniem podrapał się po karku.

- To pewnie Laura, zgadłam? – puściła mu oko rudowłosa.

- Skąd wiedziałaś? – zdziwił się nastolatek.

- Hmm…O waszym związku plotkują wszystkie gazety. A przecież mam świadomość, kim jesteście – odparła wzruszając ramionami.

-   Racja – kiwnął głową Ross – To.. co cię do nas sprowadza?

- Wiesz, że już mnie o to pytałeś? – parsknęła śmiechem Gem, po czym pośpieszyła z wyjaśnieniem – Jestem koleżanką Raini, poznałyśmy się na premierze „The Muppets”. Myślałam, że zastanę ją u was, bo czytałam jej wczorajszy wpis na Twitterze  mówiący o tym, gdzie się wybiera. Muszę się z nią pilnie skontaktować, a ona od rana nie odbiera telefonów.

- Cała Raini – mruknął cicho Ross, po czym dodał nieco głośniejszym tonem – To może wejdziesz? Zapraszam.

- Nie, dzięki. Widzę, że chyba wam w czymś przeszkodziłam – wyszczerzyła się Gemma.

Blondyn zaczerwienił się i odchrząknął:

- Coś ty, nie gadaj głupot. Nie wiadomo kiedy znów się spotkamy.  A przecież nic o tobie nie wiem. Poza tym, że masz na imię Gem.

- No dobrze  - zaśmiała się rudowłosa. Chłopak poprowadził ją do kuchni.

- Poczekaj tutaj chwilkę, ok.?  – rzucił i pobiegł do sypialni Laury.

- Kto to był i czemu tak długo zajęło ci spławianie tego kogoś? – w głosie brunetki słychać było nutkę wyrzutu.

- Kotku, sprawa jest troszkę bardziej skomplikowana – zaczął niepewnie Ross – przyszła do nas w odwiedziny koleżanka Raini. Ma na imię Gemma, i…

- Iiiii?  - spytała podejrzliwie nastolatka, krzyżując ręce na piersiach.

- I… zaprosiłem ją do nas. Na chwileczkę…

- DO NAS?!

- Ciiiii, nie krzycz, kochanie. Przecież nic się nie stało.

- Ross! Kompletnie ci mózg przegrzało? Po pierwsze, jeśli już, to nie DO NAS, ale DO MNIE. A po drugie, ty jesteś prawie nagi! I tak się przed nią pokazałeś?!

Chłopak spojrzał na dziewczynę jak na idiotkę. Potem przeniósł wzrok na lustro i ryknął:

- CHOLERA JASNAAAAAA!!!  JAK JA WYGLĄDAM??!

Istotnie, idąc w pełnym wzburzeniu do drzwi, nie zwrócił uwagi na to, w co był ubrany. Jeansy prawie spadające z bioder odsłaniały żarówiasto-różowe bokserki. Nie pofatygował się też, by założyć koszulkę. Jednym słowem – diabli mogli wiedzieć co w tej chwili myślała o nim siedząca w kuchni Gemma.    

Laura na początku zła, zaczęła rozumieć cały komizm sytuacji. Parsknęła głośnym śmiechem.

Ross zgromił ją wzrokiem i począł szukać swojej zielonej koszulki. Znalazłszy zgubę pod łóżkiem, czy prędzej ją nałożył. Zapiął spodnie, poprawił fryzurę i wypił łyk wody mineralnej.

- Może też byś się ubrała?  - burknął do brunetki.

- Wiesz co? Chyba nie byłaby już tak bardzo zdziwiona, jakbym wyszła jej na przywitanie w samej bieliźnie  - stwierdziła Laura i zachichotała.

- Baaaaaaardzo śmieszne. Naprawdę.  – przewrócił oczami Ross i wyszedł z pokoju - Przepraszam, że to tak długo zajęło – zwrócił się do Gem.

Niebieskooka wyglądała, jakby z trudem powstrzymywała się od wybuchnięcia śmiechem.

- Nic się nie stało, aczkolwiek już miałam wzywać policję. Zdawało mi się, że kogoś mordowano w tamtym pokoju – odrzekła niewinnie, pokazując kciukiem sypialnię Laury.

- Taaak.. Wiesz… Przepraszam, że ten… no.. zachowuję się jak pajac – plątał się blondyn.

Gemma obdarzyła go uroczym uśmiechem.  

 - I za to, że paradowałeś bez koszulki też pewnie przepraszasz?

- Zgadłaś. I za to, że musiałaś oglądać moje różowe bokserki – dodał nastolatek.

- A ja przepraszam za całokształt twórczości tego geniusza – w kuchni pojawiła się Laura, oczywiście  ubrana już w kompletny strój.

Ross już miał zamiar się odgryźć, ale nie pozwoliła mu na to, całą swoją uwagę skupiając na gościu.

- Jestem Laura Marano. Gemma, prawda? Miło mi cię poznać. Słyszałam, ze kolegujesz się z  Raini?

Gemma skinęła głową odwzajemniając przyjazny uśmiech.

- Cóż. Koleżanka Raini jest i moją koleżanką. Czego się napijesz?

- Oh nie, ja muszę już lecieć. Tak naprawdę wpadłam tylko sprawdzić, czy jej tu nie ma. Mam do niej pewną sprawę nie cierpiącą zwłoki. Wiecie, jak mogę ją złapać?

- Zadzwonię do niej, jeśli chcesz – zaproponował Ross, wyciągając telefon.

- Nie, nie trzeba. Dzięki – zaprotestowała Gem kładąc rękę na jego dłoń  - spróbuję jeszcze raz do niej zadzwonić. Najwyżej później się z wami skontaktuję.

Po krótkiej wymianie numerami telefonów z parą, Gemma spojrzała na zegarek.

- Oj kurcze, muszę już lecieć, następny autobus mam dopiero za 20 minut. Do zobaczenia! Bo mam nadzieję, że się jeszcze spotkamy – swoje słowa skierowała do obojga, ale patrzyła tylko na blondyna. Jeszcze raz uścisnęła ich dłonie i pośpiesznie wyszła, zatrzaskując za sobą drzwi.

Ross westchnął, patrząc w kierunku odchodzącej. Laura spojrzała na niego podejrzliwie.

- A ty co tak wzdychasz?

- Ja? Ee wydaje ci się – mruknął, nie odrywając wzroku od okna.

- Czyżby spodobała ci się ta ruda małolata?

- Czyżbyś była zazdrosna? – rzucił Ross, patrząc triumfująco na swoją dziewczynę – Poza tym, nie taka małolata. Wygląda na starszą od nas.

Brunetka wzruszyła ramionami i udała się z powrotem do sypialni.

Chwilę potem chłopak wyjął komórkę i przyglądając się numerowi Gemmy, szepnął sam do siebie:

- To nie będzie zwykła znajomość.

***

WOHOOO mam rozdział!! :)

nie rozpisałam się, bo nie miałam czasu na pisanie długaśnego rozdziału, ale spokojnie, mam zamiar napisać następny już za dwa dni. wreszcie mam pomysły!

jak zwykle proszę o dużo komentarzy, a za wszystkie dotychczasowe baaaaaardzo dziękuję ;)

tytuł rozdziału od piosenki z musicalu Hairspray (kocham):

a oto Gemma, żeby łatwiej Wam było ją sobie wyobrazić:

 do zobaczenia:*

~`BabyBlue